Η επίστρωση κενού είναι μια τεχνική στην οποία παράγονται υλικά λεπτής μεμβράνης με φυσικές μεθόδους.Τα άτομα του υλικού στον θάλαμο κενού διαχωρίζονται από την πηγή θέρμανσης και χτυπούν την επιφάνεια του αντικειμένου που πρόκειται να επιμεταλλωθεί.Αυτή η τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για την παραγωγή οπτικών φακών, όπως φακούς θαλάσσιων τηλεσκοπίων.Αργότερα επεκτάθηκε σε άλλες λειτουργικές μεμβράνες, ρεκόρ επιμετάλλωσης αλουμινίου, διακοσμητική επίστρωση και τροποποίηση επιφάνειας υλικού.Για παράδειγμα, η θήκη του ρολογιού είναι επικαλυμμένη με απομίμηση χρυσού και το μηχανικό μαχαίρι είναι επικαλυμμένο για να αλλάξει την ερυθρότητα και τη σκληρότητα της επεξεργασίας.
Εισαγωγή:
Το στρώμα μεμβράνης παρασκευάζεται σε κενό, που περιλαμβάνει επιμετάλλωση κρυσταλλικού μετάλλου, ημιαγωγού, μονωτή και άλλων στοιχειακών ή σύνθετων μεμβρανών.Αν και η χημική εναπόθεση ατμού χρησιμοποιεί επίσης μέσα κενού όπως μειωμένη πίεση, χαμηλή πίεση ή πλάσμα, η επίστρωση κενού αναφέρεται γενικά στη χρήση φυσικών μεθόδων για την εναπόθεση λεπτών μεμβρανών.Υπάρχουν τρεις μορφές επίστρωσης υπό κενό, δηλαδή η επίστρωση εξάτμισης, η επίστρωση με ψεκασμό και η επίστρωση ιόντων.
Η τεχνολογία επικάλυψης κενού εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1930, οι βιομηχανικές εφαρμογές άρχισαν να εμφανίζονται στη δεκαετία του 1940 και του 1950 και η μεγάλης κλίμακας βιομηχανική παραγωγή ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980.Έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως σε βιομηχανίες όπως η ηλεκτρονική, η αεροδιαστημική, η συσκευασία, η διακόσμηση και η θερμή σφράγιση.Η επίστρωση κενού αναφέρεται στην εναπόθεση ενός συγκεκριμένου μετάλλου ή ένωσης μετάλλου στην επιφάνεια ενός υλικού (συνήθως ενός μη μεταλλικού υλικού) με τη μορφή μιας αέριας φάσης σε περιβάλλον κενού, η οποία είναι μια φυσική διαδικασία εναπόθεσης ατμών.Επειδή η επίστρωση είναι συχνά μια μεταλλική μεμβράνη, ονομάζεται επίσης επιμετάλλωση κενού.Με μια ευρεία έννοια, η επίστρωση κενού περιλαμβάνει επίσης εναπόθεση σε κενό μη μεταλλικών λειτουργικών μεμβρανών όπως πολυμερή στην επιφάνεια μεταλλικών ή μη μεταλλικών υλικών.Μεταξύ όλων των υλικών που πρόκειται να επιμεταλλωθούν, το πλαστικό είναι το πιο κοινό, ακολουθούμενο από την επίστρωση χαρτιού.Σε σύγκριση με τα μέταλλα, τα κεραμικά, το ξύλο και άλλα υλικά, τα πλαστικά έχουν τα πλεονεκτήματα των άφθονων πηγών, του εύκολου ελέγχου της απόδοσης και της βολικής επεξεργασίας.Ως εκ τούτου, μια μεγάλη ποικιλία από πλαστικά ή άλλα πολυμερή υλικά χρησιμοποιούνται ως μηχανολογικά διακοσμητικά δομικά υλικά και χρησιμοποιούνται ευρέως σε αυτοκίνητα, οικιακές συσκευές και καθημερινή χρήση.Συσκευασία, διακόσμηση χειροτεχνίας και άλλοι βιομηχανικοί τομείς.Ωστόσο, τα περισσότερα πλαστικά υλικά έχουν ελαττώματα όπως χαμηλή σκληρότητα επιφάνειας, ανεπαρκής εμφάνιση και χαμηλή αντοχή στη φθορά.Για παράδειγμα, μια πολύ λεπτή μεταλλική μεμβράνη μπορεί να αποτεθεί στην πλαστική επιφάνεια για να δώσει στο πλαστικό μια φωτεινή μεταλλική εμφάνιση.Μπορεί να αυξήσει σημαντικά την αντίσταση στη φθορά της επιφάνειας του υλικού και να διευρύνει σημαντικά τη διακόσμηση και το πεδίο εφαρμογής του πλαστικού.
Οι λειτουργίες της επίστρωσης κενού είναι πολύπλευρες, γεγονός που καθορίζει επίσης ότι οι περιπτώσεις εφαρμογής της είναι πολύ πλούσιες.Γενικά, οι κύριες λειτουργίες της επίστρωσης κενού περιλαμβάνουν τη μετάδοση υψηλού βαθμού μεταλλικής στιλπνότητας και καθρέφτη στην επιφάνεια των επιμεταλλωμένων μερών, κάνοντας το στρώμα μεμβράνης να έχει εξαιρετικές ιδιότητες φραγμού στο υλικό του φιλμ και να παρέχει εξαιρετική ηλεκτρομαγνητική θωράκιση και αγώγιμα αποτελέσματα.
Ώρα δημοσίευσης: Ιουλ-31-2021